Medycyna akademicka ma charakter redukcjonistyczny – część jest ważniejsza od całości. Podział na medycynę naukową i nienaukową został dokonany w sposób sztuczny. Leki chemicznie syntetyzowane nie stanowią leczenia przyczynowego. W najlepszym razie tłumią objawy, powodując, że choroba przemieszcza się np. po stłumieniu łuszczycy sterydami może dojść do rozwoju astmy, stłumienie objawów klimakterium może wywołać depresję. Efekty uboczne leków chemicznie syntetyzowanych zdecydowanie przewyższają wynikające z nich korzyści. Także okaleczające zabiegi operacyjne powinny być stosowane wyłącznie ze wskazań życiowych. Medycyna akademicka nie leczy skutecznie żadnej choroby przewlekłej, jedynie “kontroluje przebieg”. Dotyczy to zarówno chorób psychicznych, neurologicznych, cukrzycy, choroby wieńcowej, nadciśnienia, astmy i wiele innych poważnych patologii, towarzyszących zwykle pacjentowi od chwili rozpoznania aż do śmierci.