Leczenie metodą homeopatii klasycznej opiera się na szczegółowym wywiadzie, którego celem jest odkrycie sposobu reagowania. Lekarza homeopatę interesują nie tylko objawy chorobowe, ale także sytuacja rodzinna, doświadczenia życiowe, nawyki, sposób wyrażanie emocji, taktyka osiągania celów, upodobania pokarmowe i atmosferyczne, sny, lęki, urojenia, fobie itd.
Homeopatia nie stara się zastąpić organizmu w jego czynnościach, lecz wyłącznie pobudzić go do działania. W toku terapii objawy ustępują w kolejności odwrotnej do porządku pojawiania się. Te, które mają najdłuższą tradycję, ustąpią jako ostatnie. Metoda homeopatyczna spełnia kryteria metodologicznej poprawności. Opierając się o schemat hipoteza – eksperyment – teoria jest metodą obiektywnie sprawdzalną. Choć lista leków stale się rozwija, zasady homeopatii pozostają niezmienne od 200 lat. W dobie wciąż zmieniających się modeli leczenia, wyróżnia to zdecydowanie homeopatię spośród innych dziedzin.